تریم یا تیپ خودرو چیست و چه ویژگی‌هایی دارد
تریم یا تیپ خودرو چه معنایی دارد؟ دلیل تفاوت قیمت تریم‌های مختلف در مدل‌های مشابه یا متنوع چیست؟ در این مقاله به این سؤال‌ها پاسخ می‌دهیم.
تریم (Trim) واژه‌ای است که بارها در وب‌سایت‌ها، برنامه‌ها و نشریه‌های مختلف دیده‌ایم. در خرید خودرو، پس از انتخاب برند سازنده، دو نکته‌ی مهم دیگر را باید در نظر داشت؛ سال ساخت و تیپ یا به‌بیانی دیگر، تریم.
احتمالاً مواردی مشاهده کرده‌اید که یک مدل جدیدتر، ارزان‌تر از یک مدل قدیمی‌تر با تریم متفاوت باشد. به‌طور کلی، تریم یا تیپ مشخص‌کننده‌ی مشخصات فنی، پکیج‌های آپشن، تجهیزات رفاهی و ایمنی خاص در هر خودرو است. در واقع هر مدل در بازارجهانی یک تیپ استاندارد دارد و تیپ‌های دیگر با داشتن تجهیزات بیشتر، قیمت متفاوتی خواهند داشت.
تریم در مدل‌های مختلف
نام‌گذاری خودرو در سطح جهان یک استاندارد مشخص دارد؛ سال تولید، نام سازنده، مدل و سپس کدهای مشخص تریم یا تیپ. برای مثال: مدل ۲۰۱۸ تویوتا کرولا XSE. کدها یا برخی اوقات نام‌ها و کلاس تیپ‌ها و تریم‌های برندهای مختلف (نظیر XLE یا Premier)، متفاوت است؛ البته هر کد تریم، روی بخش‌های مختلف بدنه خودرو قرار داده می‌شود. حال این سوال مطرح است که تریم خودرو، مشخص‌کننده‌ی چه مواردی می‌شود؟
تجهیزات مختلف در تریم‌های متنوع
تیپ‌های خودرو معمولاً در کلاس قیمتی دسته‌بندی می‌شوند؛ تریم‌های ارزان‌تر شامل روکش‌های ارزان‌قیمت صندلی یا سیستم صوتی ساده هستند. در تیپ‌های گران‌تر یا اصطلاحاً فول آپشن کابین چرمی، رهیاب ماهواره‌ای، رینگ‌های بزرگ‌تر، تجهیزات رفاهی و ایمنی بیشتر و برخی گجت‌های غیرضروری وجود دارد. هر فناوری یا سیستمی که به‌عنوان ارتقاء یک بخش از خودرو محسوب می‌شود، در قالب تریم تقسیم خواهد شد. معمولاً در گران‌ترین تیپ‌ها، تجهیزات مختلف به‌گونه‌ای قیمت‌گذاری شده‌اند که درصورت خریداری تیپ استاندارد و سفارش آن‌ها، قیمت تمام شده بیشتر از تریم ارائه شده خواهد بود.
بنابراین با اینکه تریم‌های بالاتر قیمت بیشتری دارند، اما به‌اندازه‌ی لازم با تجهیزات مختلف این مبلغ بیشتر توجیه و گاهی یک پکیج خوش‌قیمت می‌شود. نباید تریم را با پکیج‌های آپشن اشتباه گرفت؛ به‌عنوان مثال در صورت خریداری تیپ استاندارد خودرو با سیستم اطلاعات و سرگرمی ساده، می‌توان بدون تغییر تریم، آپشن ارتقای این سیستم تا دریافت کرد. معمولاً تجهیزاتی که به‌عنوان آپشن روی مدل پایه قابل سفارش هستند، در تریم‌های گران‌تر به‌صورت استاندارد نصب شده‌اند؛ البته با آپشن‌ها می‌توان یک مدل پایه را مجهزتر کرد، اما برخی تجهیزات فقط در تریم‌های گران‌تر یافت می‌شوند. درواقع تمام آپشن‌ها برای مدل پایه دردسترس نیستند؛ مثلاً سانروف برقی در بسیاری از خودروها تنها در تیپ‌های گران‌تر استاندارد یا آپشن هستند و امکان سفارش آن روی مدل پایه، وجود ندارد.
انواع کدها و تریم‌ها
برای درک بهتر تریم و آپشن در بازارجهانی، به جدیدترین مدل تویوتا کرولا توجه کنید. کرولای جدید در هفت تریم مختلف L، LE، Le Eco، SE، SE 6MT، XLE و XSE عرضه می‌شود؛ همانطور که در تیپ SE 6MT می‌بینیم، برخی خودروسازان جعبه‌دنده‌های دستی یا اتوماتیک را تنها در قالب یک تریم مشخص عرضه می‌کنند. در مقابل انتخاب نوع جعبه‌دنده در دیگر شرکت‌ها و مدل‌ها، یک آپشن آزاد است.
بسیاری از خودروسازان بزرگ مانند تویوتا و فورد، مدل‌های مختلف را در انواع تریم عرضه می‌کنند؛ اما در سبد محصولات برخی برندها، چیزی به‌عنوان تریم وجود ندارد و تنها یک تیپ از خودرو (معمولاً در کلاس لوکس یا اسپرت) فروخته می‌شود. برای مثال کراس‌اور کامپکت آکورا RDX تنها یک مدل دارد؛ یک خودرو با پیشرانه‌ی توربوشارژ و گیربکس ۱۰ سرعته‌ی اتوماتیک. خریدار امکان انتخاب برخی مشخصات RDX مانند رنگ بدنه، سیستم انتقال قدرت یک یا دو دیفرانسیل و پکیج روکش‌های صندلی کابین را دارد، اما هیچ تیپ و تریم دیگری از RDX موجود نیست.
ارائه‌ی تریم‌های متنوع، لزوماً خوب یا بد نیست؛ همه‌چیز به نیاز و اولویت خریدار بستگی دارد. معمولاً تمام تیپ‌ها و آپشن‌های مختلف هر مدل در وب‌سایت رسمی خودروساز قرار داده می‌شود؛ متقاضیان می‌توانند با بررسی قیمت‌های مختلف، بهترین گزینه‌ی ممکن را انتخاب کنند. باید توجه داشته باشیم که واژه‌ی «فول آپشن» در صنعت خودروسازی امروز، معنی کامل و درستی ندارد.
